Schau ich in die Sonne,
Spricht ihr Licht mir strahlend
Von dem Geist, der gnadevoll
Durch Weltenwesen waltet.

Sonne, du Strahlentragende,
Deines Lichtes Stoffgewalt
Zaubert Leben aus der Erde
Unermesslich reichen Tiefen.

Fühl‘ ich in mein Herz,
Spricht der Geist sein eignes Wort
Von dem Menschen, den er
Liebt durch alle Zeit und Ewigkeit.

Herz, du Seelentragendes
Deines Lichtes Geistgewalt
Zaubert Leben aus des Menschen
Unermesslich tiefem Innern.

Sehen kann ich, aufwärtsblickend
In der Sonne hellem Rund
Das gewalt´ge Weltenherz.

Fühlen kann ich einwärtsschauend
In des Herzens warmem Leben:
Die beseelte Menschen-Sonne.

Rudolf Steiner
Schau ich in die Sonne

Zum 73. Geburtstag für Henriette Maria Wegman (1851-1935)

Schouw ik in de zon,
dan spreekt haar licht stralend tot mij
van de geest, die vol genade
door wereldwezens heerst.

Zon, gij stralen dragende,
de stoffelijke macht van uw licht
tovert uit haar immens rijke diepten
leven uit de aarde.

Voel ik in mijn hart,
dan spreekt de geest zijn eigen woord
van de mens, die hij
liefheeft in alle tijd en eeuwigheid.

Hart, jij drager van de ziel,
de geestelijke macht van jouw licht
tovert uit zijn immens diepe innerlijk
leven uit de mens.

Opwaarts blikkend kan ik zien
in de lichte ronding van de zon
het geweldige wereldhart.

Naar binnen schouwend kan ik voelen
in het warme leven van mijn hart:
de bezielde mensenzon.

Rudolf Steiner
Schouw ik in de zon

Verzorging van de verhouding tot het licht en tot de zon - vertaling door Jelle van der Schuit